ZEMZEM-İ ŞERÎF

[Admin]

ZEMZEM-İ ŞERÎF
Zemzem-i şerîf, Mescid-i Haram’ın içinde, Hacer-i Esved köşesine 14,5 metre mesâfede, 42 metre derinliğinde bir kuyudan çıkan ve Cenâb-ı Hakk’ın Hazret-i Hacer ve oğlu Hazret-i İsmâil’e ihsan ettiği mübârek bir sudur.
Günümüzden dört bin yıl kadar önce İbrahim Aleyhisselâm emr-i ilâhîye uyarak zevcesi Hz. Hâcer’i ve yeni doğan evlâdı Hz. İsmâil’i, o devirde henüz kimsenin yaşamadığı bir çölde ve yeryüzünde inşa edilen ilk mescid olan Kâbe-i Muazzama yakınlarında, yanlarında kendilerine belli bir müddet yetecek kadar su ve yiyecekle bırakmıştı. Su ve yiyecekleri bittiği zaman Hz. Hâcer vâlidemiz, çaresiz bir şekilde su bulmak için Safâ ve Merve tepeleri arasında koşarken, zemzem ilk olarak Hz. İsmâil’in ayaklarının dibinden çıkmaya başlamıştı. Hz. Hâcer vâlidemiz zemzemi ilk gördüğünde suyun akıp gitmemesi için heyecanla “Zem, Zem” yani “dur, akma” deyip hem su kaplarını doldurmuş hem de kaybolmaması ve etrafa dağılmaması için kum ile havuz yaparak etrafını çevirmiştir. Zemzem-i şerîf, Hz. İsmâil’in ayakları dibinden çıktığı ilk günden beri aynı hürmet ve izzeti görmeye devam etmektedir.
Eski devirlerde zemzem çok zor şartlarda getirilirdi. Zemzem-i şerîfin bir damlası bile çok kıymetliydi. Zemzemlik olarak kullanılan fincanların küçük olmasının sebebi de budur. Eskiden hac yolculukları çok uzun ve zahmetli olurdu.
Haccın sıcak yaz günlerine geldiği zamanlarda yolda zemzem sularının buharlaşıp uçmaması için “Zemzemiyye” denilen ağzı lehimli, husûsî teneke kutularda taşınırdı.
Zemzem-i şerîf hâlâ hac ve umreden gelenlerin getirdiği en mübârek hediyedir.
Peygamber Efendimiz (s.a.v.) bir hadîs-i şerîflerinde şöyle buyurmuşlardır: “Beş şey ibâdetten sayılır. Bunlar da Mushaf-ı Şerîfe bakmak, Kâbe-i Muazzama’ya bakmak, ana ve babanın yüzlerine bakmak, âlimin yüzüne bakmak ve zemzeme bakmak ki bu, günahları siler süpürür.”
Hz. Allâh’ın feyzinin bir eseri olup birçok husûsiyeti bulunan mübârek zemzem suyuna veya onun menbaına hürmetle bakmak da bir şükran vazîfesidir.