Duanın Kabul Edildiği Bâzı Mekânlar

[Admin]

Duanın Kabul Edildiği Bâzı Mekânlar

Duâ için, kabul edilmesinin umulduğu bâzı mekânlar (yerler) vardır. Meselâ:

1- Kabe ilk görüldüğü ân,


2- Üç büyük mescid görüldüğü ân,

a) Mescid-i Haram,

b) Mescid-i Nebevî,

c) Mescid-i Aksa,

3- En’âm sûresinin 124’ncü âyetinde bulunan iki lafzatüllah arasında durulup dua edildiği zaman. O mübarek âyet şudur:

“Bunlara bir âyet geldiği zaman, “Allah’ın peygamberle-rine verilen risâlet, aynıyla bizlere verilmedikçe sana asla iymân etmeyiz,” diyorlar. Allah, risâletini nereye tevdi edeceğini daha iyi bilir… Mekkârlıklanndan dolayı öyle mücrimlere, yarın Allah yanında, hem bir küçüklük, hem pek şiddetli bir azap isabet edecek.

4- Tavafta yapılan dua,

5- Mültezem’de (kâbenin kapısında) yapılan dua,

6- Zemzem kuyusunun yanında,

7- Zemzem suyunu içerken,

8- Safa ve Merve (tepelerinin) üzerinde, (1/298)

9- Safa ile Merve arasında sa’y yaparken,

10- Makam-ı ibrahim’in arkasında,

11 - Arafatta,

12-Müzdelifede,

13- Minâ’da,

14- Üç Cemerâtta; hacda üç yerde şeytana taş attıktan sonra,

10-Peygamberler (a.s.) hazretlerinin kabirlerinin yanında

okunan dualar makbuldür. Denildi ki, Efendimiz (s.a.v.) haz­retlerinin kabr-i şeriflerinden başka hiç bir peygamberin kabri kesin olarak bilinmemektedir. İbrahim Aleyhisselâm’m kabri şeriflerinin yeri tam olarak bilinmeksizin sûrun içindedir. Yâni bulunduğu çevre biliniyor. Diğer peygamberlerin kabirleri hakkındaki bütün rivayetler, kesin değildir.

11 - Sâlihlerin kabirlerinin yanında okunan dualar. Ehlince bilinen şartlara riâyet edildiği zaman, sâlihlerin (evliyâ’nın) kabirleri yanında yapılan duaların kabul olduğu tecrübeyle sabittir.

Allah’ım, üzerimize sâlihlerin bereketini saç. Âmin

Duada Tevessül

Kişiye gereken, Esmâ-i hüsnâ (Allahü Teâlâ hazretlerinin güzel isimleriyle) ona dua etmesi ve selef-i kiramdan rivayet ve nakil ile gelen tesirli dualar ile dua etmektir. Dua’da sâlihler, evliya ve peygamberler ile tevessül ederek Allah’a dua edilmelidir
.
Kaynak :İsmail Hakkı Bursevi, Rûhu’l-Beyan Tefsiri: 2/364-365.