Ben Z Kuşağıyım Anne Şiir

[Admin]

*BEN ‘Z’ KUŞAĞIYIM ANNE !*

Ben ‘Z’ kuşağıyım anne
Senin muhteşem eserin
Hani daha  karnındayken tütünle tanıştırdığın…
Doğmamışken daha sayısız elbiseler alıp,
Yürümeme bile fırsat vermeden tembelliğe alıştırdığın.

Ben ‘Z’ kuşağıyım anne
Bakıcı elinde büyüyen,
Kırkı bile çıkmamışken ayrı odaya terk edilip
En lüks yataklarda, anne kokusuna hasret kaldım ben
Koyun koyuna yatamadık seninle
Hiç özgür olmadım,
Mahremim de olmadı hiç
Anneannemdeyken bile
Kamera ile gözetledin anne

Ben ‘Z ‘kuşayım anne
Paraya doyumsuz,
Sevgiye aç
Her şeyim var amma
Hep muhtaç
Kreşe bırakıldığımda iki yaşımdaydım henüz
Bezden yeni çıkmıştım daha
Evimizi otel olarak kullandım hep
Akşamdan sabaha…

Ben ‘Z’ kuşağıyım anne
Hani şu hep eleştirdiğin
Oysa ben masum bir çocuktum
Senin ektiklerinle filizlenen
Saygısızlığı özgüven diye aşılayıp
Pervasızca palazlanan

Yokluk nedir hiç tatmadım ben
Sorumluluk almadım
Hiç ders çalışmasam da
Sınıfta kalmadım

Ben ‘Z’ kuşağıyım anne
Senin muhteşem eserin
Ödevlerimi ya sen yaptın hep
Ya da babam
Ne yağmur düştü üstüme
Ne de hiç ıslandı abam
Ne harçlıksız kaldığım oldu
Ne çektim çile
İki adım yürütmedin
Hep servisle gönderdin
İki sokak ötedeki okuluma bile…

Ben ‘Z’ kuşağıyım anne
Senin yapamadıklarını
Benden beklediğin
Çocukluğumu dahi yaşatmadan
Beynime yaprak test yüklediğin
En iyi markalara alıştırmasaydın sen
Söyle nasıl marka tutkunu olurdum ben
Hatalarımı görmezden geldin hep
Kusuru başkalarında aradın
Babam otorite kurmaya çalıştıkça
Sen babamı fırçaladın

Ben ‘Z’ kuşağıyım anne
Şimdi baş edemediğin
Canından bezdirsem de seni
Bırakıp gidemediğin

Tatillerde alıp denize götüren sendin
Bir kerecik bile hadi memlekete gidelim demedin
Sen saymadın ki anneni babanı
Ben niye sayayım şimdi akrabanı?
Bana taht kurabilmek için
Bir kardeşi dahi çok gördün
Ne saçlarımı sen taradın çocukken
Ne beliklerimi sen ördün

Daha dokuz yaşında kuaförle tanıştırdın
Utanma duygumu aldın elimden
Farkında olmadan beni hayasızlaştırdın
Söyle anlattın mı hiç bana Allah’ı?
İzah ettin mi hiç haramı, günahı
Yüzlerce deneme sınavından bahsettin de
Bir kez bile
Allah’ın imtihanından bahsettin mi hiç?
Doktor ol, avukat ol, mühendis ol dedin de hep
Bir kerecik de ‘insan ol’ evladım dedin mi?
Hakkımı yedirmemeyi  öğrettin de hep
Hak yememeyi öğrettin mi hiç anne?

Ben ‘Z’ kuşağıyım anne
Hani;
Devlet, millet, sistem, medya,
Öğretmen, psikolog, anne ve baba
El ele verip harcadığınız kuşak
Bencilliği siz öğrettiniz,
Sevgisizliği siz
Yalancılığı siz aşıladınız
Saygısızlığı siz hak ettiniz
Para, ayakkabılar, telefon, üst baş
Hamburger, pizza, nugget
Her şeyi koydunuz önüme
Oysa ben bir tas çorbaya ve bir avuç sevgiye muhtaç
Zaman ayırmadınız bana
Dinlemediniz hiç
Elektronik canavarların önüne atıp beni
Çocuk yaşta yem ettiniz
Sahi,
Elime ilk telefonu kaç yaşımda verdiniz anne…?
Mama sandalyesinde mi yoksa?
Telefon, elinden düşmüyor diye şikayet ettiğiniz kuşağım ben
Söyle hangimiz suçluyuz anne…?

Sokak oyunları oynamadım ben anne
Saklambaç nedir, misket nedir bilmem
Yakan topunu okulla dersane arasında oynadım ben
Tıpkı ortada sıçan gibi
Bir okula koştum
Bir dersaneye
Harcanıp gitti çocukluğum
Çocuk olmadım anne!