Adabı Muaşeret Kuralları

[Admin]

ENDERUN ÂDÂB-I MUÂŞERET KÂİDELERİ -2-
Sakat ve hasta olanlarla alay etmemeli, kahkaha ile gülmemeli, tavırlarıyla, hal ve hareketiyle ve diliyle akranlarını küçük görmemelidir.

Arkadaşının kendisinden istediği bir şeyi vermeli,

İzinsiz olarak birisinin velev ki bir çöpünü almamalı,

Arkadaşının elde edeceği bir şeye, refaha ve sâir nimetlere gizli veya aşikâr mâni olmamalı,

İşlerinde sefihce ve ihmalkâr davranmamalı,

Arkadaşına ait elbise ve benzeri eşyalara hırsla göz dikmemeli, haset etmemeli,

Hocalarına, yaşlılara ve ilim erbabına saygısızlık etmemelidir.

Haysiyet ve insaniyet dairesi dışında atıp-tutmamalı, Kibirlenmemeli, îtibar elde etmek için sahip olmadığı sıfatlarla halkı aldatmamalı,

Kendini medhedici yerli-yersiz sözler söylememeli, İnsanlık vakar ve ağırbaşlılığına yakışmayacak şekilde yüzsuyu dökmeye tenezzül etmemeli,

Maddi imkânı olmadığı halde zengin ve refah içindeymiş gibi görünmemeli, böyle görünmek için borçlanmamalıdır.

Tam bilmediği bir hususta cehâletine bakmadan tartışmaya girmemeli ve sahip olduğu fikri isbat için inadında ısrar ederek etrafındakileri bıktırıp usandırmamalı, faraza beyaz olduğu bilinen bir şeyin siyah olduğunu söyleyen inatçı bir şahsı yumuşaklıkla ikna etmeye çalışmak yerine işi çekişme ve kavgaya vardırmamalıdır.

Mukallitliğe heves ile şunun bunun yürüyüşünü taklit ederek insanları hakîr görmemeli,

Dostlar ve ahbaplar ile sohbet esnasında konuşulan gizli saklı şeyleri, âşikâr ilan edip dedikodu yapmamalı, Verilen bir işin kolay tarafını gözardı edip işi gözünde büyütüp zorlaştırmamalı,

Başkasının ayıplarını araştırmak gibi günahları ve kötü fiilleri alışkanlık haline getirmemelidir. (Yedikıta Tarih ve Kültür Dergisi)