Kuş ve Derviş

[Admin]

*Derviş ve Kuş*

Bir gün yaralı bir kuş Hz. Süleyman aleyhisselama gelerek, kanadını bir dervişin kırdığını söyler.
Hazreti Süleyman aleyhisselam dervişi hemen huzuruna çağırtır.
Ve ona sorar;
“Bu kuş senden şikâyetçi, neden kanadını kırdın?”
Derviş kendini savunur;
“Sultanım, ben bu kuşu avlamak istedim. Önce kaçmadı, yanına kadar gittim, yine kaçmadı.
Bende bana teslim olacağını düşünerek üzerine atladım. Tam yakalayacağım sırada kaçmaya çalıştı, o esnada kanadı kırıldı.”
Bunun üzerine Hz. Süleyman kuşa döner ve der ki;
“Bak, bu adam da haklı. Sen niye kaçmadın? O sana sinsice yaklaşmamış. Sen kendini savunabilirdin.
Şimdi kolum kanadım kırıldı diye şikâyet ediyorsun?”

Kuş kendini savunur.
*“Efendim ben onu derviş kıyafetinde gördüğüm için kaçmadım. Avcı olsaydı hemen kaçardım. Derviş olmuş birinden bana zarar gelmez, bunlar Allah’tan korkarlar diye düşündüm ve kaçmadım.”*

Hazreti Süleyman aleyhisselam bu savunmayı doğru bulur ve kısasın yerine getirilmesini ister.
“Kuş haklı, hemen dervişin kolunu kırın” diye emreder.

Kuş o anda;
“Efendim, sakın öyle bir şey yaptırmayın” diyerek öne atılır.
“Neden” diye sorar Hazreti Süleyman.
Kuş sebebini şöyle açıklar;
*“Efendim, dervişin kolunu kırarsanız, kolu iyileşince yine aynı şeyi yapar…*
*Siz en iyisi mi, bunun üzerindeki derviş hırkasını çıkartın… Çıkartın ki, benim gibi kuşlar bundan sonra aldanmasın.”*

*Aldatan bizden değildir.*
Hadis-i Şerif

*Ne aldanan, ne de aldatan* insan olabilmemiz temennisiyle, gününüz hayırlı ve bereketli, Cumanız mübarek olsun.

[Admin]

ŞİFA KURBANI:
Anladığımız kadarıyla halk arasında “şifa kurbanı” ismiyle bilinen bu uygulama,EBÜLFARUK Süleyman Hilmî Tunahan (k.s.) hazretlerinin, aşağıda nakledeceğimiz “Hastalıktan halâs için” tarif buyurdukları usûl oluyor. Şöyle:
“Hastalıktan halâs (kurtulmak niyetiyle) rızâ-yı İlahi için kurban kesip 60 parçaya ayrılır. Her parçanın yanına kudreti yettiği kadar 5, 6 , 7 ’ Lİra [zamanın şartlarına göre 3 - 5 lira] veya daha ziyade para koyup talebe-i ulûma, yoksa fukara-ı müslimine dağıtılır. “es-Sadekatü teruddü’l-belâ ve tezîdü’l-ömr (Sadaka, belayı önler ve ömrü uzatır)” [Bkz. Heysemî, Mecmaü’z-Zevâid, 3, 63] hadis-i şeriflerinin sırrı zâhir olur. [Hastanın] ömrü uzar ve sıhhat bulur.” [Ahbâb Hocaefendi merhum, Notlar, gayr-i matbû, s. 68]

Manevi reçeteler çoktur, muhteliftir. En mühimmi de, dua-niyaz-tazarru ve ilticadan, imkân nisbetinde hayr u hasenâttan, kurban ve sadakadan geri kalmamaktır.

Esasen vacip olan kurbanı da, hayat nimetine şükrün bir ifadesi olarak kesiyoruz. Binaenaleyh Cenab-ı Hakk’ın, sıkıntı-belâ ve musibetlerden kurtarması, her türlü dert ve hastalıklarımıza şifa vermesi niyetiyle ve O’nun rızası için şüphesiz ki nâfile kurban kesebiliriz. Etiyle ilim talebelerine, yoksa yoksullara yukarıda anlatılan âdap ve usûle göre ikramda bulunabiliriz. Bu da bir sadakadır. Ve hemen herkesin bildiği, Efendimiz’in (s.a.v.) “Hastalarınızı sadaka ile tedavi ediniz” [el-Münzirî, et-Tergîb ve’t-Terhîb (Terc.) 2, 186] tavsiyelerine muvafık ve mutabık olmakla bu uygulama Sünnet’e istinad etmiş olur.

Eğer bu kurban nezredilmişse (adanmışsa) adak kurbanı olur, adayan kişinin üzerine bunu kesmek vacip olur. Etinden adayan ve âilesi, usûl ve fürû yiyemez.